Μελαμίνη: Η τοξική ουσία που υπάρχει παντού και απειλεί την υγεία
Πριν λίγα χρόνια, κυκλοφόρησαν στην Κίνα ακόμη και γαλακτοκομικά προϊόντα που ήταν επιμολυσμένα με μελαμίνη και είχαν προκαλέσει τον θάνατο τουλάχιστον 6 παιδιών και παγκόσμια ανησυχία για την ασφάλεια των κινεζικών προϊόντων.
Η μελαμίνη στο γάλα προκαλεί προβλήματα στα νεφρά των βρεφώνΑφού δεν είναι καλή ουσία, τι ήθελε μέσα στο γάλα των παιδιών, στο γνωστό σκάνδαλο που ξεκίνησε το 2007-2008 από την Κίνα;
Η μελαμίνη έχει την ιδιότητα να κάνει πιο σκληρά τα έπιπλα και τα πλαστικά αλλά και τα χαρτονομίσματα του ευρώ. Όταν όμως περάσει στον οργανισμό προκαλεί σοβαρά προβλήματα.
Τη μελαμίνη συνέθεσε ο γερμανός χημικός Γιούστους φον Λίμπιχ (1803-1973) το 1934 και έκτοτε πρωταγωνιστεί σε πολλές βιομηχανικές εφαρμογές.
Η πιο γνωστή είναι σε συνδυασμό με τη φορμαλδεΰδη για την παραγωγή μιας πολύ σκληρής ρητίνης. Η φορμαλδεΰδη χρησιμεύει ως συνδετικό υλικό των μορίων της μελαμίνης για να προκύψει ένα υλικό που σκληραίνει με τη θερμότητα, άρα μετά όσο και να το θερμαίνουμε αν θέλουμε να το ανακυκλώσουμε δεν ρευστοποιείται, γι’ αυτό και θεωρείται μη ανακυκλώσιμο υλικό.
Παρ’ όλα αυτά χρησιμοποιείται για κατασκευή επίπλων, λευκών πινάκων, χρωμάτων, αλλά επειδή μπορεί να προκύψει και με παχύρρευστη υφή χρησιμοποιείται επίσης σε κόλλες, χρώματα, λιπάσματα, ρούχα, ταπετσαρίες και τα χαρτονομίσματα του ευρώ.
Από μελαμίνη κατασκευάζονται και διάφορα σύνεργα που χρησιμοποιούμε στην κουζίνα. Εργαστηριακές εξετάσεις δείχνουν ότι τα εργαλεία της κουζίνας, τα πιάτα, τα φλιτζάνια, τα κουτάλια και οι αναδευτήρες, όταν εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες, υπάρχει κίνδυνος η μελαμίνη και η φορμαλδεϋδη να διαρρέουν στην τροφή. Γι΄αυτό η χρήση τους απαιτεί μόνο έκθεση 10 λεπτά μέχρι 100 βαθμούς Κελσίου. Και στο ξύδι 3% όταν εκτίθενται υπάρχει κίνδυνος. Μην τα χρησιμοποιείτε!
Επίσης, είδη σπιτιού φτιαγμένα από μπαμπού που προσφέρονται στον καταναλωτή με το επιχείρημα πως πρόκειται για απόλυτα φυσικά και οικολογικά υλικά, έχουν συγκολληθεί με υλικά που περιέχουν μελαμίνη.
Τοξικότητα από την μελαμίνη
Η μελαμίνη περιγράφεται ως επιβλαβής σε περίπτωση κατάποσης, εισπνοής ή απορρόφησης μέσω του δέρματος. Η χρόνια έκθεση μπορεί να προκαλέσει καρκίνο ή αναπαραγωγική βλάβη, βλάβη των ματιών, του δέρματος και ερεθίζει το αναπνευστικό σύστημα.
Ωστόσο, η βραχυπρόθεσμη θανατηφόρος δόση είναι περισσότερο από 3 γραμμάρια ανά κιλό σωματικού βάρους.
Η μελαμίνη και το κυανουρικό οξύ απορροφώνται στην κυκλοφορία του αίματος, και αλληλεπιδρούν με τα ούρα των νεφρικών σωληναρίων, κρυσταλλώνονται και σχηματίζουν μεγάλους στρογγυλούς, κίτρινους κρυστάλλους, που καταστρέφουν τα νεφρικά κύτταρα.
Η τοξικότητα μελαμίνης διαμεσολαβείται από τα εντερικά μικρόβια που μετατρέπουν την μελαμίνη σε κυανουρικό οξύ άμεσα.
Η κατάποση μελαμίνης μπορεί να οδηγήσει σε αναπαραγωγική βλάβη, σε βλάβη στην ουροδόχο κύστη ή και πέτρες στα νεφρά, αλλά και σε καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Τα ούρα έχουν μειωμένο ειδικό βάρος, είναι αυξημένα σε ποσότητα, έχουν κρυστάλλους και αυξημένη πρωτεΐνη και αίμα λόγω του τραυματισμού από τους μικροκρυστάλλους..
Η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία της οξείας αποφρακτικής ουρολιθίαση μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη της οξείας νεφρικής ανεπάρκειας.
Η αλκαλοποίηση των ούρων και η απελευθέρωση των κρυστάλλων είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία.
Ο έλεγχος για μελαμίνη στα τρόφιμα γίνεται με βάση με βάση την υγρή χρωματογραφία -. φασματομετρία μάζας (LC / MS) μετά την υδρόφιλη αλληλεπίδραση υγρής χρωματογραφίας (HILIC). Επίσης, χρησιμοποιείται η φασματομετρία μάζας ιονισμού ηλεκτροψεκασμού (EESI-MS) σε συνδυασμό με υπερήχους.
Η μελαμίνη έχει πυκνότητα 1,573 g/cm3, σημείο τήξης κοντά στους 300 βαθμούς Κελσίου, είναι ελαφρά διαλυτή στο νερό και λίγο διαλυτή στη θερμή αλκοόλη. Ποντίκια στα οποία χορηγήθηκε μελαμίνη εμφάνισαν βλάβες στα νεφρά, στην ουροδόχο κύστη, στο δέρμα και ανάλογα συμπτώματα εμφάνισαν άνθρωποι που έρχονταν σε επαφή με αυτήν εξαιτίας της εργασίας τους.
Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια στα Τρόφιμα (EFSA) έχει υιοθετήσει τη σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και έχει θέσει όριο για την Ανεκτή Ημερήσια Πρόσληψη (TDI) της ουσίας αυτής τα 0,2 του χιλιοστού του γραμμαρίου ανά κιλό σωματικού βάρους, οπότε ένας άνθρωπος 70 κιλών επιτρέπεται μέσα στην ημέρα να δεχθεί στο σώμα του μόλις 14 χιλιοστά του γραμμαρίου (mg).
www.newsitamea.gr
www.tovima.gr
Leave a Reply