Η φυλακή που μ’ελευθέρωσε…….

Κι αν σου έλεγα ότι είχα διατροφικές διαταραχές από τα 15 και κρυβομουν πίσω από το δάχτυλό μου μέχρι τα 26…;

Κι αν σου έλεγα ότι νόμιζα πως δεν ήμουν εγωίστρια όμως το ΕΓΩ μου ούρλιαζε για επιβεβαίωση μέσω της εμφάνισης, αναγνώριση μέσω της καριέρας, και σεβασμό μέσω του ονόματος και του χρήματος;;

Κι αν σου έλεγα πως για να τα συντηρω όλα αυτά, την εικόνα του φαίνεσθαι δηλαδή, συμβιβαζομουν στη ζωή μου σε καταστάσεις που δεν μου ταίριαζαν, ή που δεν μου άρεσαν, για να μπορώ να καλύπτω τα θέλω μου..;;

Κι αν σου έλεγα πως δεν μπορούσα να καταλάβω ότι όλο αυτό ήταν ψευδαίσθηση, και η ζωή μου ήταν αποκλειστικά για το πώς θα με βλέπουν οι άλλοι;; Και εγώ νόμιζα ότι ζω για μένα;; Και τα κάνω και όλα σωστά;;

Κι αν σου έλεγα πως με θεωρούσα ανεξάρτητη επειδή δούλευα πολύ, όμως βολευομουν στην καβατζα των γονιών μου, και στην τσέπη του αγοριού μου;;;

Κι αν σου έλεγα πως ντρέπομαι να μιλήσω για το κεφάλαιο της ζωής μου, για το οποίο είμαι πιο περήφανη απ’όλα..;;;

Το κεφάλαιο που στα 26 χρόνια μου, με ανάγκασε να δω το πρόβλημα μου, και με μεταμόρφωσε σε ένα καλύτερο άνθρωπο;

Το κεφάλαιο που μου έμαθε τι πάει να πει έρωτας…αγάπη…συγχώρεση…οικογένεια… εγωισμός…αληθινός εαυτός…Θεός…;;;

Το κεφάλαιο που μου έμαθε να είμαι ταπεινή, ευγνώμων, και να αρχίζω να αγαπάω τον εαυτό μου γι’αυτό που ακριβώς είναι;

Κι αν σου έλεγα πως έπρεπε να με βάλω φυλακή…ισόβια κάθειρξη για να ξυπνήσω απ’την εγωιστική ψευδαίσθηση του φαίνεσθαι που ζούσα…;;

Κι αν σου έλεγα πως αποφάσισα να με στηρίξω και δεν το έβαλα στα πόδια;;
Πώς δεν μου πέρασε ούτε μια στιγμή από το μυαλό να με εγκαταλείψω;;;;
Πώς πίστευα τόσο πολύ σε μένα, και πως η αγάπη μου για μένα ήξερα πως θα μου δώσει τη δύναμη να τα καταφέρουμε…;;;

Κι αν σου έλεγα πως αυτός ήταν ο λόγος που επιτέλους με κοίταξα στον καθρέφτη και είδα πως έχω σοβαρό πρόβλημα διατροφικών διαταραχών…; Και ήταν η πρώτη φορά που το αποδέχτηκα και άρχισα θεραπεία ενώ ήμουν ήδη ένα χρόνο φυλακή…;;

Κι αν σου έλεγα πως βρήκα το θάρρος να μιλήσω στην οικογένεια μου μια μέρα πριν μπω στο χειρουργείο, ενώ ήμουν ήδη 2 χρόνια φυλακή…?? Και δεν μιλούσα σε κανέναν γιατί ντρεπόμουν και φοβόμουν;;

Κι αν σου έλεγα πως αυτός ήταν ο λόγος που κατάλαβα τι πάει να πάει οικογένεια;;; Να σε δέχονται πάντα με αγάπη για τις επιλογές σου, και να σε αγκαλιάζουν σφιχτά στα δύσκολα λέγοντας σου “έπρεπε να μας το είχες πει…το ξέρεις πόσο σε αγαπάμε και πως θα ήμασταν δίπλα σου σε όλο αυτό το Γολγοθά”…..

Κι αν σου έλεγα πως αυτός ήταν ο λόγος που ανακάλυψα τι πάει να πει Θεός και αγάπη;;
Όταν ήρθε η ώρα που έπρεπε να καταθέσω και να με στηρίξω για τον αγώνα που δίνω τόσα χρόνια μεσα στην φυλακή για να αλλάξω;; Να καταθέσω πως εγώ την ευθύνη των πράξεών μου την πήρα…Και πληρώνω γι’αυτήν…. Δεν είμαι εγκληματίας… Πλέον είμαι ένας υπεύθυνος άνθρωπος που πληρώνω για τα θέλω μου….Για τον εγωισμό μου….Για τα λάθη μου…. Και με πολύ αγάπη να δείξω πόσο έχω αλλάξει, και πως είμαι έτοιμη να συνεχίσω τη ζωή μου έχοντας πλέον πάρει το μάθημα μου, και έχοντας πληρωσει με πολύ δουλειά, πολλά δάκρυα, πολύ πόνο, και πολύ μοναξιά…;;;

Κι αν σου έλεγα πως ο Θεός ήρθε και έκατσε μέσα μου, και με αγάπη μου έδειξε πως με συγχωρεσε…;;;
Και πως πλέον είμαι έτοιμη να συνεχίσω ελεύθερη τη ζωή μου…;;

Κι αν σου έλεγα πως έσπασα την ισόβια;;
Με την απόφαση αθώος;;;

Ναι….
Στο λέω….
Δε φοβάμαι…..

Και τώρα που είμαι ελεύθερη, τώρα ξεκινάνε τα δύσκολα…..
Δε μπορώ να με συγχωρήσω γι’αυτό που με έβαλα να περάσω…..
Με κατηγορώ κάθε μέρα…..
Μου φωνάζω πως φταίω για αυτά τα 3,5 χρονια που αργοπεθαινα…. Για σένα μου φώναζα….. Όλα για σένα τα έκανα…
Με μισούσα….Ότι και αν έκανα για να με ευχαριστήσω και να μου δείξω πόσο με αγαπάω και πόσο με ευχαριστώ για όλα αυτά που έκανα πήγαινε χαμένο….

Και έτσι, με τόσο μίσος και τόσο θυμό που έχω μέσα μου για μένα, έρχεται και το δεύτερο χειρουργείο….

Και ευτυχώς έρχεται πάλι ο Θεός και κάθεται μέσα μου με πολύ Αγάπη….Και μου δίνει πάλι την δύναμη να με απελευθέρωσω…. Μου δίνει το θάρρος να μου πω πως πρέπει να χωρίσουμε…. Γιατί αλλιώς θα καταστρεφομασταν και οι δύο..Είμασταν δύο άνθρωποι με κομμένα τα φτερά που ο ένας προσπαθούσε να στηριχθεί στον άλλον…
Έτσι, μόλις άνοιξα τα μάτια μου από την νάρκωση, μου κράτησα το χέρι και μου το πα…. Έκλαψα…πόνεσα….Όμως ήξερα πως είναι για το καλό και των δύο…

Και πέρασε ο καιρός….Και όλο και δυναμωναμε…αργά και σταθερά…
Και όσο συνηδειτοποιουσα πως όλα αυτά τα έκανα για μένα, τόσο με αγαπούσα όλο και περισσότερο…..
Και ήθελα να ακούω ότι είμαι καλά και ευτυχισμένη!!!!!
Σίγουρα υπήρξαν και οι γυρισμοι του εγωισμού μας, όμως ευτυχώς πάντα ο ένας από τους δύο ήταν πιο δυνατός, και δεν άφηνε τον άλλον να μπλέξουνε πάλι…

Κι αν σου έλεγα πως……
πως από τότε είμαι μόνη μου, πατάω επιτέλους στα πόδια μου, έχω πάρει την ευθύνη των πράξεών μου, δεν στηριζομαι σε κανέναν και πλέον ζω για μένα…;;

Κι αν σου έλεγα πως η φυλακή ήταν ο λόγος που ανακάλυψα πως αληθινή αγάπη σημαίνει να αγαπάς τον άλλον για αυτό που είναι, και όχι για αυτό που σου προσφέρει;;
Και πως για να γίνει αυτό, θα πρέπει να μείνεις μόνος σου, να πατήσεις στα πόδια σου χωρίς βοήθεια από κανέναν, και να αρχίσεις να δυναμώνεις, έτσι ώστε να αγαπήσεις τον εαυτό σου, και έτσι να θέλεις ένα σύντροφο πλέον δίπλα σου και όχι ένα ΑΤΜ…;;

Κι αν σου έλεγα πως αυτός ήταν ο λόγος που ανακάλυψα πως έτσι όπως συμπεριφέρεσαι στον άλλον απέναντι σου, τελικά έτσι συμπεριφέρεσαι στον εαυτό σου….;;;;
Πώς όσα χρόνια ήταν φυλακή το αγόρι μου, δεν είχα καταλάβει πως εγώ είμαι φυλακή?? Πώς για τη δική μου ζωή, εγώ ήμουν η φυλακισμένη….και πως πληρωνα τις δικές μου εγωιστικες επιλογές…;;;;

Στο λέω…..
Αυτός ήταν ο λόγος που ανακάλυψα πως φέρνουμε απέναντι μας το εαυτό μας…
Και πως όσο δεν το συνηδειτοποιουμε, και συνεχίζουμε να κατηγορούμε τον άλλον, θα φέρνουμε στη ζωή μας συνέχεια τέτοιους συντρόφους μέχρι να πάρουμε το μάθημα… Μέχρι να καταλάβουμε πως πρέπει να συγχωρήσουμε τον άλλον για τον χαρακτήρα του και την συμπεριφορά του….Και να τον ευχαριστήσουμε που ήρθε στη ζωή μας για να μας δείξει ποιοι είμαστε τόσα χρόνια, και τι πρέπει να αλλάξουμε….

Όσο κατηγορούσα το αγόρι μου υπέφερα…
Μόλις είδα πως τόσα χρόνια κατηγορούσα εμένα, γιατί μόνο εγώ έφταιγα για όλα και κανένας άλλος, τον συγχωρεσα, με συγχωρεσα και απελευθερωθηκα!!!!!

Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου αυτόν τον άνθρωπο!
Ήρθε στη ζωή μου και με μεταμόρφωσε σε κάτι καλύτερο!!!!!
Ήρθε και με δίδαξε πως η αληθινή αγάπη είναι ελευθερία!!
Ξέρω πως όσο πιο πολύ δυναμωνω και με αγαπάω, τόσο πιο πολύ τον αγαπάω και θέλω να είναι ευτυχισμένος!!!!!
Ναι…μακρυά μου….ελεύθερος!!!!!
Όσο λιγότερη ανάγκη τον έχω, και αυτόν και την οικογένεια μου, τόσο πιο πολύ τους αγαπώ!! Γιατί αληθινή αγάπη είναι η ανιδιοτελής αγάπη…. δίνεις χωρίς να ζητάς…Χωρίς να παίρνεις…Χωρίς να περιμένεις να πάρεις πίσω….

Βολεύτηκα πάρα πολύ στη ζωή μου….
Η ανάγκη μου να ταιζω το ΕΓΩ μου με έκανε να συμβιβαζομαι κιόλας… Και όταν συμβιβάζεσαι, νιώθεις αναγκασμένη να είσαι με τον άλλον…Και όχι γιατί το θέλεις….
Υπομένεις καταστάσεις που δεν σέβεσαι τον εαυτό σου….Και αυτό είναι ότι χειρότερο…

Στο λέω λοιπόν…
Δε φοβάμαι….
Δε με ενδιαφέρει αν με κρίνεις πλέον…
Είμαι περήφανη για μένα…
Για την αγάπη που μου έδειξε η οικογένεια μου για αυτό ακριβώς που ειμαι χωρίς να με κρίνει….
Είμαι περήφανη που μπήκα φυλακή γιατί αποφάσισα να πληρώσω για τα λάθη μου…
Δεν έκανα κακό σε κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό μου….
Και είμαι περήφανη που τα κατάφερα τίμια, με θάρρος δύναμη και σεβασμό….
Είμαι περήφανη που πήρα την ευθύνη των πράξεών μου και πλέον έχω αλλάξει τη ζωή μου ταπεινά και με πολύ ευγνωμοσύνη….

Και ναι….Στο λέω…..
Δεν θα αφήσω ποτέ κανένα και τίποτα να ακύρωσει αυτόν τον αγώνα μου…
Γιατί αυτός ακριβώς ο αγώνας που λέγεται φυλακή, είναι ο λόγος για αυτό που είμαι σήμερα…. Είμαι Εγώ…..
Και είμαι περήφανη για μένα….
Και έχω αρχίσει να με αγαπάω πάλι, γι’αυτόν ακριβώς το λόγο!

Και μένω μόνη μου, μακρυα απο ολους, και παλεύω και στερουμαι, και πονάω και υποφέρω, και κλαίω και λυγιζω και ξανασηκωνομαι…..
Γιατί???
Γιατί θέλω να μην έχω ανάγκη κανέναν και τίποτα…..
Γιατί θέλω να με αγαπήσω πάλι για αυτό που είμαι….Και όχι για αυτό που φαίνομαι και δίνω…..
Έτσι ώστε μία μέρα να είμαι έτοιμη για κάποιον που θα αγαπήσω για αυτό που είναι….Και όχι για αυτό που θα μου δίνει…
Έρωτας σημαίνει εξάρτηση…..σε έχω ανάγκη.. Γιατί αν φύγεις, πως θα ζήσω τότε;;
Αγάπη σημαίνει ελευθερία…..σ’αγαπώ γιατί αγαπώ τον εαυτό μου, και έτσι θέλω να σε βλέπω και σένα ελεύθερο να εξελίσσεσαι!

Κι αν σου πω πως ……Πλέον δε φοβάμαι!❤

Μαρίνα Κωστούλα